Een tijd lang niets van me laten horen hier, maar dat wil niet betekenen dat m'n passie minder groot is. Integenteel, enkele oerbomen van vele jaren oud, hebben me zin gegeven om met een nog grotere hartstocht verder te gaan.
Bekijk de foto's rustig, een podocarpus (een soort die tussen de dinosaurussen liep zeg maar) van een (naar men schat) 2000 jaar oud (in een bos met nog enkele van die reuzen erin). Nieuw-zeeland is een schat aan wouden, ik raad het alle treehuggers aan.
Hevige regenval zorgde enkele dagen later dat een andere ouwe (deze werd zo'n 1000 jaren toegeschat) jongen, een Kahikatea (de Maori-naam), het begaf. Witrotters en bruinrotters hebben uiteindelijk de strijd gewonnen (mooie stukken bruingekleurd witrot overigens), met als restant een holle stam van enkele meters hoog met een nog mooi puntje groen eraan. Een holle stam waarin je via de dikke adventiefwortels zo naar boven kon klimmen. Wat een oerkracht zo'n boom, je werd er stil van. Om je een idee te geven van z'n grootte, ik ben 1m77 hoog.
We moeten echt heel goed zorgen voor onze hernieuwbare bronnen.
Tot snel nog eens.
