Rechtszaak Bomen-seriemoordenaar
Posted: 07 Dec 2007, 11:30
Dit kwam ik gister in de pers tegen!
In de Nevada-woestijn groeien weinig bomen. Dus als een vandaal meer dan vijfhonderd bomen kapt en omzaagt, valt dat op.
De zaak van Amerika’s eerste bomen-seriemoordenaar begon nadat een inwoner had besloten dat hij een beter uitzicht wilde op de skyline van Las Vegas. Douglas Hoffman kon vanaf zijn gloednieuwe pensioenwoning in een voorstad door de bomen de neonverlichte gokstad niet zien.
Een rechtbankjury verklaarde de 60-jarige onlangs schuldig op tien punten, waaronder het opzettelijk vernielen van bomen. Een misdaad zo zeldzaam in Nevada, dat advocaten zich geen vergelijkbare zaak kunnen herinneren. De hoogte van de straf wordt pas na Kerst bepaald, maar de kans is groot dat Hoffman 35 jaar achter de tralies verdwijnt.
Hoffman kwam de rechtszaal binnen als een soort oudere, wat deftigere versie van de verbitterde ambtenaar die Michael Douglas speelde in de film Falling Down uit 1994 – een gefrustreerde, blanke ambtenaar die zojuist ontslagen is en wordt uitgekotst door de maatschappij.
Volgens de aanklagers was Hoffman fel tegen de strenge leefregels in de voorstad waar hij woonde en probeerde hij ze op allerlei manieren te omzeilen. Hij was woedend toen hij hoorde dat hij de bomen die zijn uitzicht bedierven niet mocht vervangen door lage struiken en planten.
Hij begon met het illegaal afhakken van de toppen van zestig bomen. Dat verbeterde het uitzicht op de zestien kilometer verder liggende stad enigszins, maar Hoffman sloeg vervolgens volledig door. Hij bleef bomen kappen en hakken, zelfs vergiftigen en paste het landschap op zo’n manier aan dat dit op geen enkele wijze in verhouding stond tot wat één man gerechtigd is te doen in zijn voortuin.
Een jaar lang kon niemand erachter komen wie toch die boommoordenaar was. De lokale bewonersvereniging loofde zelfs een beloning uit van 10.000 dollar voor de tip die kon leiden tot zijn aanhouding. Dat was slechts een fractie van het bedrag dat nodig was om de bomen te herplanten – 250.000 dollar.
Totdat een gepensioneerde politieman, Bill Edwards, op een nacht een man zag lopen tussen de bomen. Hij besloot hem te achtervolgen en overmeesterde Hoffman uiteindelijk met een golfclub die hij nog in zijn auto had liggen. Toen hij de man fouilleerde, vond hij een handzaag in diens zak. Hij pakte Hoffman bij zijn armen en sleepte hem mee naar een nabijgelegen brandweerstation, waar de politie hem arresteerde. De politie vond later een zeven pagina’s tellende redevoering bij Hoffman thuis waarin hij uitgebreid zijn beklag deed over het bomenbeleid van de gemeente.
In de rechtszaal greep Hoffman ieder excuus aan dat hij maar kon verzinnen. Zo beweerde hij niet eens in Las Vegas te zijn geweest toen de bomen werden verwoest. Ook zei hij lichamelijk veel te zwak te zijn om de bomen eigenhandig te kappen, met zijn twee kunstheupen. Een argument dat door ooggetuigen eenvoudig kon worden weerlegd, want die zagen hem regelmatig wandelen.
Toen hij werd gevraagd hoe het toch kon dat hij bij zijn arrestatie een zaag bij zich droeg, zei Hoffman dat hij deze had gevonden tijdens een van zijn wandelingen en besloten had hem te houden. De jury weigerde dat te geloven en verklaarde Hoffman schuldig op alle punten.
In de Nevada-woestijn groeien weinig bomen. Dus als een vandaal meer dan vijfhonderd bomen kapt en omzaagt, valt dat op.
De zaak van Amerika’s eerste bomen-seriemoordenaar begon nadat een inwoner had besloten dat hij een beter uitzicht wilde op de skyline van Las Vegas. Douglas Hoffman kon vanaf zijn gloednieuwe pensioenwoning in een voorstad door de bomen de neonverlichte gokstad niet zien.
Een rechtbankjury verklaarde de 60-jarige onlangs schuldig op tien punten, waaronder het opzettelijk vernielen van bomen. Een misdaad zo zeldzaam in Nevada, dat advocaten zich geen vergelijkbare zaak kunnen herinneren. De hoogte van de straf wordt pas na Kerst bepaald, maar de kans is groot dat Hoffman 35 jaar achter de tralies verdwijnt.
Hoffman kwam de rechtszaal binnen als een soort oudere, wat deftigere versie van de verbitterde ambtenaar die Michael Douglas speelde in de film Falling Down uit 1994 – een gefrustreerde, blanke ambtenaar die zojuist ontslagen is en wordt uitgekotst door de maatschappij.
Volgens de aanklagers was Hoffman fel tegen de strenge leefregels in de voorstad waar hij woonde en probeerde hij ze op allerlei manieren te omzeilen. Hij was woedend toen hij hoorde dat hij de bomen die zijn uitzicht bedierven niet mocht vervangen door lage struiken en planten.
Hij begon met het illegaal afhakken van de toppen van zestig bomen. Dat verbeterde het uitzicht op de zestien kilometer verder liggende stad enigszins, maar Hoffman sloeg vervolgens volledig door. Hij bleef bomen kappen en hakken, zelfs vergiftigen en paste het landschap op zo’n manier aan dat dit op geen enkele wijze in verhouding stond tot wat één man gerechtigd is te doen in zijn voortuin.
Een jaar lang kon niemand erachter komen wie toch die boommoordenaar was. De lokale bewonersvereniging loofde zelfs een beloning uit van 10.000 dollar voor de tip die kon leiden tot zijn aanhouding. Dat was slechts een fractie van het bedrag dat nodig was om de bomen te herplanten – 250.000 dollar.
Totdat een gepensioneerde politieman, Bill Edwards, op een nacht een man zag lopen tussen de bomen. Hij besloot hem te achtervolgen en overmeesterde Hoffman uiteindelijk met een golfclub die hij nog in zijn auto had liggen. Toen hij de man fouilleerde, vond hij een handzaag in diens zak. Hij pakte Hoffman bij zijn armen en sleepte hem mee naar een nabijgelegen brandweerstation, waar de politie hem arresteerde. De politie vond later een zeven pagina’s tellende redevoering bij Hoffman thuis waarin hij uitgebreid zijn beklag deed over het bomenbeleid van de gemeente.
In de rechtszaal greep Hoffman ieder excuus aan dat hij maar kon verzinnen. Zo beweerde hij niet eens in Las Vegas te zijn geweest toen de bomen werden verwoest. Ook zei hij lichamelijk veel te zwak te zijn om de bomen eigenhandig te kappen, met zijn twee kunstheupen. Een argument dat door ooggetuigen eenvoudig kon worden weerlegd, want die zagen hem regelmatig wandelen.
Toen hij werd gevraagd hoe het toch kon dat hij bij zijn arrestatie een zaag bij zich droeg, zei Hoffman dat hij deze had gevonden tijdens een van zijn wandelingen en besloten had hem te houden. De jury weigerde dat te geloven en verklaarde Hoffman schuldig op alle punten.
