treehugs

Vandaag bovenstaande boom tegengekomen. Waarschijnlijk geen wortelschade door verdichting, waarschijnlijk wel door wisselende grondwaterstand. Stuk hout staat namelijk naast de rivier de Reest, stukkie stroomopwaards tov Meppel.

Duidelijk op de foto: reuzenzwammen, Meripilus giganteus.

Geen symbionten als de rodekoolzwam aangetroffen.

Maar dan de vraag: die dunne wortels, aan de voorkant op de foto - wat dikkere adventiefwortels? Of waterhalers?

Heeft iemand meer foto's van adventiefwortels?

Zowel stadsbomen vademecum (3C, ziekten en aantastingen) als Keizer in MTA noemt adventief wortelstelsel als reactie op verlies van wortels bij aantasting van de reuzenzwam.

Ben dat ooit tegengekomen, een wortelpakket zo dicht dat er zelfs met grof geweld niet door te komen was. Helaas had ik toen nog niet de camera kit die ik nu heb - dus geen foto's, te donker.

En grof geweld... beuk was omgeven 360 graden met reuzenzwam, doel was gestelwortel blootleggen om onderkant te kunnen onderzoeken. Zelfs met kleine scherpe schep van smeedstaal was niet 2cm van bodem/pakket te verwijderen.

Ik denk dat er geen schade is van wisselende waterstanden. Naast een beek is het hoog/laag en zomer/winterpeil doorgaans stabiel en is de boom daarop ingesteld. Alleen als de waterstand (grondwaterspiegel) is gewijzigd lijkt mij dat meer aannemelijk. Dat is de laatste decennia wel vaker aan de orde dat waterschappen de grondwaterspiegels verhogen om verdroging tegen te gaan. Zijn in de Reest plaatselijk afdammingen voor het waterbeheer of heeft deze beek een vrije stroom? De zwam aan de wegzijde kan van oorsprong al jaren geleden zijn vanuit een beschadiging vanuit het pad.

Adventief wortels vallen niet uit de lucht. Wat je hier ziet zou misschien ooit begonnen kunnen zijn als adventiefwortel maar dan had ter plaatse van de stamvoet in het verleden goed aangeaard moeten zijn. Dat ziet er niet zo uit. Adventief wortels ontwikkelen enkel als het vochtig genoeg is. Bijvoorbeeld in een verterende bladophoping, composthoop of mollenburcht (en bedenk het maar) tegen de stamvoet. Je ziet ze ook wel in stamholtes, plakoksels en achter afgestorven bast. (of in water, denk aan de schietende wilg in je vaas en in oevers)

Dat een beuk adventiefwortels maakt in reactie op de aantasting is waarschijnlijk op de eerste meters vanaf de stamvoet op de gestelwortels. Het dichte wortelpakket komt mij niet vreemd voor onder een beuk. Dat zal in samenhang met de ondergrond zijn. Ik denk dat bv op keileem dit pakket veel intensiever en meer aan het oppervlak ligt dan op een losse zandgrond. Volgens mij zelfs sterk begrensd door de humuslaag die je ziet bij een profielkuil.

Bijgevoegd een foto van een Pterocarya met stamschade die een jaar ingepakt is geweest. Hier zie je knobbeltjes weefsel groeien en adventiefwortels (uit de parachymcellen rond de huidmondjes?)

Lijken wel kurklijsten zoals de Acer campestre of Liquidambar styraciflua.

Komt er wel weer een niewe vraag, waarom kunnen sommige bomen die wel uitlopen na kap en die wel adventiefwortels maken toch niet gestekt worden (vegtatief vermeerderen)?

Eik en beuk maken adventiefwortels en lopen vnaf cambium uit na kap (soms)

Om een boom te kunnen stekken, moet de vorming van adventiefwortels en takken vrij snel gaan. Bovendien moet de soort in het hout voldoende reserves kunnen opslaan om die nieuwe wortels en scheuten te kunnen vormen. Aan al die voorwaarden moet voldaan worden, anders lukt het stekken niet.